Bakłażan z pastą z bobu i chili

Jedno z naszych ulubionych chińskich sposobów na bakłażana, bardzo proste w przygotowaniu w większej ilości może zastąpić główny posiłek o ile uzupełnimy mięsem. W Chinach oczywiście używa się chińskich bakłażanów (mniejszych i ‘szczuplejszych’), które są jednak bardzo trudne do dostania w Polsce. Często, przypominając sobie pobyty w Chinach, przygotowujemy to danie używając bakłażana dostępnego w Polsce – jest może odrobinę gorsze w smaku, ale i tak dalibyśmy się za niego pokroić. Chińska nazwa to bakłażan o smaku ryby 魚香茄子.

składniki na 2 porcje (polecamy nasz sklep, gdzie można kupić typowo azjatyckie składniki):

• 600g bakłażana (najlepiej chińskiego, ale nadaje się również zwykły dostępny w Polsce)
• sól
• olej do głębokiego smażenia
• 1 ½ łyżki pasty z bobu i chili (chili bean paste)
• 1 łyżka drobno posiekanego świeżego imbiru
• 1 łyżka drobno posiekanego czosnku
• 150ml bulionu z kurczaka (może być z granulatu)
• 2 łyżeczki cukru pudru
• ¾ łyżeczki mączki ziemniaczanej rozmieszanej w łyżce zimnej wody
• 2 łyżeczki octu Chinkiang
• 4 łyżki posiekanego szczypiorku

przygotowanie:

Potnij bakłażana na paski, posyp solą, dobrze wymieszaj i odstaw na 30 minut.

Podgrzej dużą ilość oleju w woku (do temperatury 180^oC, dodaj bakłażana i smaż partiami przez 3 do 4 minut aż uzyska lekko złotawy kolor i będzie miękki w środku. Odsączaj bakłażana na papierze kuchennym.

Wylej olej (lub zostaw do następnego smażenia na głębokim tłuszczu), przepłucz woka i podgrzej na średnim ogniu. Dodaj 3 łyżki oleju i pastę z bobu i chili i smaż mieszając aż olej uzyska czerwony kolor. Dodaj imbir i czosnek i kontynuuj smażenie ciągle mieszając aż poczujesz ich aromaty. Uważaj by nie przypalić czosnku i imbiru (zdejmuj z ognia na kilka sekund jeżeli zajdzie taka potrzeba).

Dodaj bulion i cukier i zamieszaj. Oprósz solą do smaku. Dodaj bakłażana do sosu i smaż przez minutę aż aromaty się zmieszają. Dodaj mączkę rozmieszaną w wodzie i zamieszaj aż sos zgęstnieje. Dodaj ocet i szczypiorek, zamieszaj kilka razy i gotowe.

Przepis na klasyka podany za F. Dunlop – ‘Land of plenty’